26-05-17 Terradillos de los Templario

26 mei 2017 - Terradillos De Los Templarios, Spanje

De blog van vandaag start waar ik gisteren ben gestopt. Na het eten van mijn zelf bereide maaltijd van sla, tomaten, appel peer, sinaasappel  en Roquefort kaas (een uitstekende combinatie) ben ik naar de zingende nonnen gegaan. Ik kan je vertellen dat dat een bijzondere ervaring is. Eerst moest iedereen, een pelgrim of 30 vertellen, waar ze vandaan kwamen en wat de persoonlijke reden is voor de Camino. Dit voorstel rondje geeft een bepaalde verbondenheid en als dan vervolgens in allerlei verschillende talen wordt gezongen krijg je steeds meer het gevoel dat de verschillen onderling erg klein zijn. Na het zingen was een speciale pelgrims Mis in de aan het klooster verbonden kerk. Nu moet je weten dat ik ten eerste niet kerkelijk ben en ten tweede niet katholiek. En toch doet dat wat met je, een dienst speciaal voor pelgrims, zeker als op een gegeven moment elke pelgrim (dus ik ook) de persoonlijke pelgrimszegen krijgt van de priester. Na afloop van de mis heb ik een kaars voor tante Annie aangestoken, die vandaag gecremeerd wordt.
Al deze ervaringen en ook het idee dat ik al bijna 6 weken mijn gezin, vrienden en werk heb verlaten deed emotioneel meer met me dan ik ooit voor mogelijk heb gehouden. Ik was dan ook vanochtend al om vijf uur wakker en besloot ook maar om gelijk op pad te gaan. Ik had vandaag geen zin om met een ander samen te gaan lopen, had echt behoefte om alleen op pad te gaan, dus lekker voor de troepen uit. Het was trouwens vandaag ook wat het weer aangaat een omslagpunt. Na een rustige start met een heldere sterrenhemel kwam er in de loop van de ochtend een kentering. Er passeerde een klassiek front met opbouwende wolken en een ware storm, het leek wel een voortzetting van mijn emoties van gisteren. Ondertussen is het gaan onweren en de voorspelling is dat zich dat morgen voortzet. In mijn eentje lopend door de regen ben ik in gedachten in Nederland waar op dat moment de crematie plechtigheid van tante Annie plaatsvind, vanwege mijn besluit om de Camino te lopen kan ik er niet bij zijn, en dat doet best pijn, voor degene die het niet weten, tante Annie was getuige bij ons huwlijk. Peet is er wel en zal de condoleance aan ome Piet overbrengen. En dan toch weer het blijft de Camino een rollercoaster van emoties en gebeurtenissen. Als ik al enige tijd in mijn accommodatie ben komen Emmily en Kristen aan, twee Canadese tieners van de leeftijd van Jeffrey en Melissa die ik ongeveer een week geleden voor het laatst heb gezien. De laatste keer dat ik hun had gezien kon Kristen bijna niet lopen, ik had gedacht dat ze zouden opgeven en nu zijn ze hier. Wat doe je dan je drinkt samen een biertje en het leven op de Camino gaat verder. Vandaag 27.3 km, totaal 827.1 km. https://nl.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=17929736

Foto’s

2 Reacties

  1. L.de Jong:
    26 mei 2017
    Hoi Ben,
    Had wel gelezen inde krant dat zij overleden was, maar wist niet zeker dat zij jullie tante Annie was. Een kaarsje aansteken was het enige dat je nu kon doen. De pelgrims worden wel met speciale eer verwelkomt in de kloosters. Je vertelt ook goed hoe je het vindt.
    en met wat minder goed weer kun je veel nadenken. Houden zo. Ma en pa.
  2. Linda van Oostrum:
    26 mei 2017
    Ben, wat weer een mooie beschrijving van wat je meemaakt. De keuzes die je maakt om te lopen, maakt dat je ook weer andere keuzes moet maken. Moeilijk soms. Tante Annie zou dat zeker hebben begrepen en het opsteken van kaarsjes is altijd goed, weet ik uit ervaring. Succes weer met het vervolg.