04-06-17 Ponferrada

4 juni 2017 - Ponferrada, Spanje

Vandaag kende twee hoogtepunten en één dieptepunt.


Laten we maar gelijk met het dieptepunt beginnen, wat krijg je als je vier snurkende Zuid Koreanen samenbrengt op een slaapzaal met nog 6 andere gasten. Antwoord 4 uitgslapen Koreanen en 6 knorrige niet Koreanen. Ik weet dat ik ook niet altijd stil ben, maar Koreanen spannen de kroon, dat moet iets genetisch zijn want ze doen het allemaal, superluid en helaas niet synchroon, als de ene stopt haakt de volgende moeiteloos in. Eindelijk, ver na middernacht besloten onze Koreanen dat het genoeg was en hielden ze een gezamenlijke pauze zodat ik in slaap kon vallen. Helaas niet voor lang want als je Koreaan niet snurkt ben je dus wakker en ga je lekker met veel lawaai naar de WC, gevolg weer iedereen wakker en kan het snurkorkest weer een nieuwe symfonie opstarten, kortom schat dat ik niet meer dan een uur of 3 heb geslapen en dat terwijl hoogtepunt 1 en 2 nog moesten worden bereikt.


Dan maar gelijk naar het eerste hoogtepunt en dat kan je letterlijk nemen, vandaag heb ik het hoogste punt van de Camino bereikt. Dit punt ligt even na het Cruz de Ferro. Het Cruz de Ferro is een eenvoudig kruis op een hoge zuil. Onder deze zuil ligt een geweldige berg van stenen die pelgrims van huis of tijdens de Camino hebben opgepikt. Elke steen heeft een betekenis voor de gene die de steen bij het kruis plaatst, soms om iets letterlijk achter je te laten maar soms ook een herinnering aan een persoon of een gebeurtenis.

Ook ik heb een steen meegedragen, niet van huis maar onderweg, de dag nadat ik mijn enkel verzwikte passeerde ik al strompelend een ander kruis, ook daar waren een paar stenen achter gelaten, één van die stenen heb ik opgepakt en mezelf beloofd om die steen ongeveer 900 km verderop bij een ander kruis namelijk het Cruz de Ferro neer te leggen. Nu was ik afgelopen nacht toch wakker en schoot mij ineens te binnen dat het Cruz de Ferro niet de bestemming moet zijn van de steen, mijn eindbestemming is Finisterre en daar moet steen heen want alleen dan heeft mijn enkel me voldoende ondersteuning gegeven, symbolisch geholpen door de steen. Dus ik heb hem nog en hij zal op enig moment na de zonsondergang een plekje krijgen op het strand van Finisterre.


Het tweede hoogtepunt was even voor aankomst op mijn bestemming, de duizendste kilometer is afgelegd, geen symbolische plaats maar wel bijzonder dat ik dit zo mag doen en de tijd en de ruimte krijg van mijn omgeving om meer da 1000 km aan 1 stuk kan afleggen.


Vandaag 25.6 km, totaal 1002.9 km.
https://nl.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=18075252

Foto’s

3 Reacties

  1. Toos Steuten:
    4 juni 2017
    Ben, geweldig!! !000 km gepasseerd. Ik lees je verhalen met veel heimwee naar de camino. Lieve groeten Toos.
  2. L.de Jong:
    4 juni 2017
    Hoi Ben,
    Gefeliciteerd dat je al 1000 km hebt afgelegd. En deze dag met zo weinig rust een hele klim moest doen. Pas op voor de afdaling en alle losse stenen. Bedankt voor je mooie verhaal elke dag weer. We kijken er steeds naar uit. Ma en pa..
  3. Ivonne Pappot:
    4 juni 2017
    Ik geniet van je verhalen Ben; wat een bijzondere belevenis! goeds gewenst, groetjes, Ivonne