11-06-17 Casanova

11 juni 2017 - Casanova, Spanje

Vanochtend vertrokken in de mist, en het is vandaag een graad of 10 kouder dan gisteren, prima omstandigheden voor een wandeling van ongeveer 20 km.
De route ging vooral door bossen, met elke 5 km een dorpje met een barretje, ik hoef dus geen eten mee te nemen, dat is overal verkrijgbaar. Rond 2 uur op bestemming aangekomen, een kleine herberg 1.5 km van de route en dat is te merken ook, tot op heden ben ik de enigste gast. Oja ook nog getracht een klein vogeltje te redden dat uit een nest gevallen is, gaat het vast niet overleven maar heb ik mijn best gedaan.


Nu volgt het gisteren beloofde verhaal over de stempels.
Vanaf de start van de Camino draag ik een zogenaamde pelgrimspaspoort met me mee. Dit paspoort geeft me toegang tot de herbergen langs de Camino en soms krijg ik korting als ik bijvoorbeeld een bekende kathedraal wil bezoeken maar waar komt dat paspoort nu vandaan.

Net als nu hadden pelgrims in het verleden verschillende redenen om op de Camino te gaan. Grofweg waren de pelgrims te verdelen in 4 groepen.

De eerste groep waren de pelgrims die om puur godsdienstige reden op pad waren, ze wilden zoveel mogelijk in de voetsporen van de heiligen treden en de heilige plaatsen bezoeken om te bidden.

De tweede groep waren de avonturiers en de gelukszoekers, hier zat van alles tussen, van vaklieden die bijvoorbeeld wilden gaan werken aan te bouwen kathedralen, kloosters en vestingwerken. Maar ook prostituees en lieden die het te heet werd in de eigen omgeving maakten hiervan deel uit.

De derde groep bestond uit veroordeelde criminelen die veelal geketend op pelgrimstocht waren. Als ze dan thuis kwamen waren hun zonden vergeven en konden ze als vrij man verder gaan met hun leven.

De vierde groep waren lieden die uit dank de tocht ondernamen als ze bijvoorbeeld een belofte hadden gedaan aan God dat als ze een oorlog overleefden op pelgrimstocht zouden gaan. In deze groep zaten ook mensen die niet voor zich zelf op reis gingen maar in opdracht van een ander die om wat voor reden zelf de pelgrimstocht konden of wilde nemen, hier zaten dus ook mensen tussen die het voor geld of gunst van een ander deden. Feitelijke werden dus de zonden of belofte van een ander vergeven of vervuld.

Nu even terug naar het pelgrimspaspoort. In elke herberg of klooster waar werd en word overnacht krijg je een stempel. Bij aankomst in Santiago werd het paspoort gecontroleerd en indien het in orde was kreeg je een compostella. Deze compostella is het getuigschrift dat je om de juiste redenen de Camino compleet had afgelegd.

Bij thuiskomst kon je de compostella tonen aan de kerk, de gene waarvoor je op reis was gegaan of een ander bevoegd gezag en waren de zonden vergeven, had je de belofte ingelost of kon je verder leven als vrij man.
Ook verhoogde de compostella je status binnen de maatschappij.

Ook ik heb dus een paspoort en hoop over een paar dagen mijn compostella af te halen.
Het pelgrimspaspoort had dus een grote waarde en moest op naam gesteld zijn, op de mijne is de registratie code van mijn echte paspoort vermeld. Het was en is soms lucratief om een paspoort te stelen, te vervalsen of soms stukken over te slaan, daarom moet bij elk stempel te minste de plaats en een datum worden vermeld.
Ook heden ten dage is fraude niet vreemd. Het is gebleken dat mensen die alleen de laatste 100 km liepen dat niet deden maar met de bus van etappeplaats naar etappeplaats gingen. Om dat te voorkomen moeten voor de laatste 100 km 2 stempels per dag worden gehaald.

Zo nu weten jullie alles over het paspoort, de stempels en dr compostella. Ik zal een foto van mijn paspoort als bewijs toevoegen, ik heb er inmiddels twee omdat de eerste al vol is gestempeld.

Vandaag 19.3 km, totaal 1153 km.
https://nl.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=18176748

Foto’s

1 Reactie

  1. Corine van Velsen:
    12 juni 2017
    Hoi Ben,
    Wat een informatie, leuk om te weten!
    Maar hoe kom je aan die stempels?
    Is dat in de herbergen etc of staan ze net zoals bijvoorbeeld de Elfstedentocht langs de route?
    Misschien heb je dat al verteld, maar ben ik het even vergeten?
    Veel plezier nog deze laatste spannende (lijkt mij) dagen!
    Groet,
    Corine