Dag 45 van Contrexeville naar Bourbonne

Woensdag 8 mei, 38,1 km, totaal 1009,5 km.

Zo de kop is eraf, iets meer dan 1000 km gelopen vanaf Den Haag. Nog maar zo'n 2000 tegaan tot Santiago. En naast deze mijlpaal, nog eentje, vandaag de langste etappe gelopen van dit jaar. Bijna zoveel als een dag van de Nijmeegse Vierdaagse, met dien verstande dat er geen zeven heuvels waren, maar misschien wel zeventig. En ik als een echte militair met een gevulde rugzak loop.

De eerste helft van vandaag was lekker aanlopen, de Romeinen hadden weer een mooie weg van zeker 15 km aangelegd, die kaarsrecht door het landschap loopt. Voordeel is dat je geen meter teveel loopt, nadeel is dat je recht over alle heuvels loopt, dus af en toe lekker stijl.

Het tweede deel ging weer door het bos, de paden zijn ondertussen aardig droog geworden en als je op de paden blijft krijg je geen natte voeten. Ach ja daar zeg je zowat, als je op de paden blijft. Natuurlijk moest ik weer ergens fout lopen, terug of omlopen was geen optie, dit had zeker 5 km aan deze toch lange route toegevoegd. Gelukkig bleek er nog een soort onderhoudspad naar de Camino te lopen, nou ja niet helemaal, de laatste 500 meter moest ik hetzelf maar uitzoeken. En wat denk je dat het eerste is dat je weer ziet als je op het juiste pad bent, een Jacobus schelp aan de boom gespijkerd. Nog niet eerder onderweg gezien, laten we het maar op toeval houden.

Ja en dan het meest spannende van vandaag, mijn telefoon stopte ermee en dan bedoel ik ook helemaal. Er was in het begin geen leven in te krijgen, alleen maar een zwart scherm. Na verloop van tijd sprong het scherm toch bij, maar kwam ik niet verder dan het scherm voor de noodoproep. Dit had ik allemaal tijdens het lopen geprobeerd, en dan begin je te malen. Ik kan Petra niet bereiken met een andere telefoon want ik heb haar nummer nergens, dan maar mijn moeder of schoonmoeder bellen, die nummers ken ik uit mijn hoofd. Zonder telefoon kan ik ook niet lopen, de camping van morgen ligt niet op de route, die ga ik nooit vinden via google maps. Ook kan ik niks meer vooruit bespreken bijvoorbeeld via booking.com, ook geen blog. Oja en morgen is het Hemelvaartsdag dus dan kun je niks doen.

Kortom ik kom tot de conclusie dat deze pelgrim zonder telefoon niet kan lopen.

Op de camping aangekomen eerst maar even de tent opgezet, kan die alvast even drogen. En dan toch nog een keer de telefoon proberen op te starten. En opeens werkt hij. Gelijk Petra maar even gebeld, ik was toch best ongerust geworden. Het telefoonnummer van Peet nu ook opgeschreven. Nu maar hopen dat dit een eenmalige grap is die de telefoon met me uithaalt en hij het lekker blijft doen tot ik weer thuis ben.