Dag 36 van Nommeren naar Saint Hubert

Maandag 29 april, 22,,4 km, totaal 768,8 km.

Oke ik had gisteren belooft dat ik nog even wat zou schrijven offer de B&B, nou hou je vast daar komt hij.

Om 17.00 exact staan we voor de B&B en wordt er eerst een foto van ons gemaakt. Als we naar binnen gaan blijken we (Falco, Juliane en ik) niet de enige pelgrims te zijn, het gezelschap wordt compleet gemaakt met Bern en Julia uit Duitsland en Nance en Theo (een stel) uit Nederland. Ik moet teruggaan naar 2017 dat ik zoveel pelgrims bijelkaar heb gezien. Na een eerste kennismaking met Gerard en Isabelle, onze gastheer en gastvrouw voor vandaag kan ik me verwonderen over het huis. Het huis is een combinatie van Tibetaanse, camino gerelateerde en allerlei lokale Franse invloeden. Nadat we onze kamers hebben gekregen wordt aangekondigd dat we om 19.00 zijn uitgenodigd voor het aperitief, dat geeft mij mooi de tijd om een douche te pakken en alle electronica een flinke oplaad beurt te geven.

Ik zal jullie de details van het eten besparen, maar kijk maar eens naar de foto's van gisteren. Het was veel, lekker en met zorg klaargemaakt, alles overgoten met een lekkere wijn. Isabelle en Gerard zijn er helemaal op gericht om pelgrims te verwennen en daar zijn we wat mij aangaat helemaal in geslaagd. Tegen 22.00 ga ik voldaan en ook een beetje rozig naar bed. Rond 03.00 uur s'nachts moet ik naar de WC en zit Isabelle nog steeds te werken. De volgende dag kom ik erachter waaraan.

De volgende morgen rond een uur of zes weer wakker, ik besluit om op te staan en kom Gerard al beneden tegen. Gerard blijkt een behoorlijk aantal reizen door Tibet gemaakt te hebben en laat me trots alle foto boeken zien, inclusief de Tibetaanse vertaling van Kuifje in Tibet. 

Uiteindelijk is het negen uur geworden en komt de rest naar beneden voor het ontbijt. Na het ontbijt blijkt ons pelgrims paspoort onder ons bord te liggen, en Isabelle heeft voor elke pelgrim in plaats van een stempel een aquarel in het paspoort gemaakt. Kijk maar eens naar de foto, dat ben ik die ze daar voor het kerkje heeft geschilderd. Uiteindelijk na uitgebreid afscheid genomen te hebben vertrekken we naar Saint Hubert, we zijn pas op weg en dan blijkt dat ik mijn Baguette ben vergeten, jammer dan, haal straks wel een nieuwe. Even later komt ons een auto tegemoet, het is Gerard met mijn Baguette, wat een bijzondere mensen zijn Isabelle en Gerard.

Ik sla de wandeling naar Saint Hubert even over, anders wordt de blog te lang. We zouden gaan kamperen even buiten Saint Hubert, blijkt de camping een prive camping te zijn en we komen er niet op. De camping ligt net voorbij een huis waar daarnet mensen vroegen of we wat wilden drinken, we besluiten naar hen toe te gaan om te vragen of zij een slaapplaats voor ons wisten. Blijkt dat zij de beheerders zijn van een oude pelgrims herberg die niet meer in gebruik is. We mogen met zijn zessen in de tuin slapen en ze houden de herberg voor ons open zodat we gebruik kunnen maken van de douche en toilet. Zo zie je maar weer op de camino komt altijd alles weer op zijn pootjes terecht. Ik ga nu stoppen, het is al over achten, morgen naar Metz, de eerste grote Franse stad.