Dag 39 van Pagny sur Moselle naar Liverdun

Donderdag 2 mei, vandaag een monster etappe van 34 km, dat brengt het totaal vanaf Den Haag op 851,4, en voor de echte rekenaars nu bijna 300 km afgelegd vanaf 19 april.

Ondanks dat ik nog nooit met een rugzak van ca 13 kg zover heb gelopen voelde ik me bij aankomst prima, ja de voetjes voelen wel dat je ze uitgedaagd hebt maar daar blijft het ook bij. Vanochtend om ongeveer half zeven vertrokken en zo rond half vier was ik op de camping. De Duitse vrienden Falco en Juliane, zijn gelijk met mij uit de air B&B vertrokken en nu om 17.30 nog niet op de camping aangekomen. Trouwens ook nog twee nieuwe Duitse pelgrims ontmoet, Kai en Jay, die ook naar deze camping zouden gaan, ook deze zijn nog niet gesignaleerd. Blijkt maar weer dat leeftijd ook niet alles zegt, de oudste van de Duitsers is achter in de dertig, dan doet die bejaarde Ben het nog niet zo gek. Afijn genoeg over mijn prestaties opgeschept hoe ging het verder vandaag.

Het weer van gisteren was een eendagsvlieg, gisteren was het in de avond nog een heerlijke 24 graden, vandaag hebben we de 14 nog niet eens gehaald. De voorspelling was dat het vanaf 12 uur zou gaan regenen, maar dat doet het nu pas, conclusie prima temperatuur voor een wandeling en droog tijdens het lopen.

Vandaag de hele dag in mijn uppie gelopen en wat is dat dan weer heerlijk, de afgelopen dagen veel met Duitsers gelopen en dan ben je toch best veel met elkaar aan het ouwehoeren, en als dat niet het geval is dan voel je natuurlijk altijd elkaars aanwezigheid. Dus zoals gezegd ik was vandaag Remi, alleen op de wereld lopend door het Franse land, de hele dag misschien 5 mensen tegengekomen en dan heb je het wel gehad. Voor de rest genieten van de stilte, slechts onderbroken door mijn eigen voetstappen, die in een continue ritme over grind, asfalt, gras en zuigende blubber stappen. Constant hoor je vogels, soms een koe en dan ineens, ver weg het kedekedang kedekedang van een ver verwijderd trein.

In tegenstelling tot gisteren ging het vandaag weer heuvel op, en heuvel af. Boven op de heuvels de mooiste vergezichten en zo hier en daar een oorlogsmonument. Er is hier zowel in de eerste als tweede wereldoorlog flink gevochten, met als resultaat lange lijsten met slachtoffers bij de monumenten. Dan vraag ik me wel eens af wanneer we als mensheid nu eens wijzer worden, nog steeds is het knokken, nu weer onder andere in de Oekraïne, Gaza en Jemen. Maar goed het laatste heuveltje ging bergaf naar Liverdun, waar ik nu op de camping sta en waar ondertussen Falco en Juliane ook aangekomen zijn. 

Maar goed het is weer genoeg voor vandaag, morgen ga ik weer een Hin und Wieder doen, wie vorig jaar mijn blog heeft gevolgd moet weten wat ik bedoel. Tot slot, Pelgrims Groetjes aan iedereen en morgen is er weer een dag.