Dag 6 Bunnik - Cothen

Vrijdag 28 april. Vandaag 20 km, totaal 132,3.

Om zes uur wakker, maar gelijk op gestaan en de spullen bijelkaar gezocht. Tentje afbreken en een half uurtje later aan het ontbijt. Rond zeven uur vertrokken voor een druilerige dag. Of het regende, of het miezerde en als het dat niet deed was de wereld grijs. Volgens mijn routeboekje moest ik onderweg de Utrechtse Heuvelrug zien, maar dat is mooi niet gelukt.

Na een km of vijf in Bunnik aangekomen en de Albert Heijn opgezocht. Met een half brood, kaas, serranoham, 4 bananen, een blikje vleesprut en een yoghurt drankje is mijn rugzak gelijk 1 kilo zwaarder, maar genoeg eten voor vandaag en morgen op de dag.

Na Bunnik ga ik onderweg naar Odijk, ik volg de kromme Rijn en krom is die, de ene bocht naar de andere, maar wel door een mooi landschap. Veel fruitbomen langs de oever en allerlei zwemvogeltjes in het water.

Ik volg natuurlijk nog steeds de Romeinse grens, en die liep langs de Rijn. De huidige Rijn ligt een stuk zuidelijker, dat komt omdat ze ergens in de middeleeuwen de kromme Rijn hebben afgedamd waardoor de loop is veranderd. 

Ergens tussen Bunnik en Odijk had ik nog een aanvaring met twee Kees honden. Toen ik aan kwam lopen waren ze al flink aan het blaffen naar een hardloper en toen die voorbij was heeft de baas ze van de lijn gehaald. Toen ik er aan kwam versperden ze me de weg, ik er omheen en die eikels achter me aan. Ik was al zeker 200 meter verder toen ik besloot te stoppen want de baas kon roepen wat hij wilde maar de hondjes mooi niet luisteren. Nadat ik gestopt was en de blaffende honden boos heb aangekeken kreeg de baas ze eindelijk onder controle. Ik verder en ongeveer een km later even rusten op een bankje. Komt er een vrouw aan met een hond, die had alles gezien en toen ik voorbij was werd haar hond het slachtoffer van de ietwat valse Kees honden. Maar goed zo als het spreekwoord zegt, blaffende honden bijten niet en dat bleek vandaag ook weer.

Al slingerend langs de kromme Rijn kom ik om ongeveer twee uur aan op de camping. Lekker rustig stekje met kippen, varkens en een paar alcapas, of schrijf je dat niet zo.

Het is een camping anex zorgboerderij en ik zit nu in de kantine van de zorg mijn blog te tikken. Over een half uur moet ik eruit, dan gaan de cliënten eten. 

Morgen een pittige dag, 28 km lopen, de camping is al geregeld, dus halverwege stoppen is er niet bij.

Nu alweer genoeg geblogd, morgen verder.