Dag 15 van Moers naar Linn

7 mei 2023 - Moers, Duitsland

Zondag 7 mei, 25 km, totaal 340 km.

Vandaag was de dag van Hin Und Wieder. Om half zeven was ik gereed om te vertrekken, eerst met de U Bahn naar Kreveld. Wat is dat een armoedig zootje rondom het station op een vroege zondagochtend, de ene drugsverslaafde is er nog slechter aan toe als de andere. Hele bosjes met zwervers, compleet met hun hele hebben en houden in een winkelwagentje. Daartussen door proberen mensen van de stadsreiniging nog een beetje orde in de chaos te brengen. Ik moest hier driekwartier op mijn aansluitende bus wachten en was niet van plan om als een sitting duck te gaan wachten op de eerste verslaafde of zwerver die mij om een euro voor een kop koffie zou vragen of nog erger mij mischien wel wilde beroven. Dus snel een koffietentje ingeschoten voor een latte macchiato en een croissant. En daar wachten op mijn bus.

Ondanks het vroege uur was de verlengde bus bijna vol met een gemêleerd publiek en ik moest natuurlijk weer precies bij een stelletje jongeren van een man of 10 zitten. Ze stonden stijf van de speed, om acht uur al aan de jagermeister en met de meest afschuwelijke bang bang bang muziek uit een of andere box schellende herrie. Ik heb het een paar haltes aangekeken en aangehoord maar heb toch een plekje wat meer naar voren opgezocht. Ook de chauffeur werd het op een gegeven moment zat en vroeg of ze zich wilden gedragen of de bus verlaten. Nu werd het wel wat rustiger.

Maar goed aan alles komt een eind en om kwart over negen was ik in Moers, een reistijd van twee uur en drie kwartier, je moet er wel wat voor over hebben om niet in een duur hotel te zitten. Moers is een half vesting stadje. Tijdens de een of de andere oorlog heeft de overwinnaar de muren gesloopt en in de gracht gedonderd. De vestiging dijk heeft hij voor de helft weggehaald, de andere helft was nodig om de Rijn buiten de deur te houden, zo kom je dus aan een half vestingstadje.

Even buiten Moers hebben ze veel klei uit de grond gehaald, wat reste waren 2 grote gaten die zich van lieverlee vulden met water. In de 20ste eeuw hebben ze er parken van gemaakt, waar ik vandaan doorheen gelopen ben. En toen ging het weer mis, pijltje over het hoofd gezien, dus maar een alternatieve route naar het volgende plaatsje gezocht. Dwars over een verlaten industrieterrein, met zo hier en daar Poolse, Bulgaarse en Roemeense chauffeurs die naast hun vrachtwagens de tijd stonden te doden, in afwachting van de maandag zodat ze hun trucks kunnen lossen en laden. Het is vandaag wel een dag dat ik de zelfkant van de maatschappij wat ben tegen gekomen.

Na verloop van tijd kom ik weer op de route terug en loop ik langs de Rijn, komt er een binnenvaart schip langs met de naam Jacobus, je weet wel die apostel waar alles om draait op de Camino. Ik zoek er verder niks achter, maar bijzonder is het wel. In Linn aangekomen zoek ik het OV weer op, nu is de reis nog maar een uurtje, heeft het lopen toch mooi een flink eind van mijn reistijd verminderd.

Op de camping gelijk was en droog muntjes gehaald, krijgen mijn kleren ook weer eens een goede wasbeurt. De machine draait, ik ben gedoucht, alleen nu regent het. Zo maar eens een afdakje zoeken om te koken.